25 februari 2009
opwekkingslied 677
In het diepst van de nachtRoep ik naar U: 'Waar bent U, God?'In het diepst van mijn pijn,Als alles zwart lijkt, roep ik het uit:'U bent mijn enige houvast,mijn enige zekerheid.O, trek mij op uit de put,Houd mij vast, houd mij vast.'U bent groter dan mijn vragen,Want soms doet het leven zeer.Al wat ik niet zelf kan dragenLeg ik aan Uw voeten neer.U bent groter dan mijn zondenEn omarmt mij in mijn pijn.U gaat dieper dan mijn wonden,Daarom wil ik bij U zijn.O God, omarm mij,Ik kom heel dicht bij U.O God, genees mij,Houd mij heel dicht bij U.In mijn diepste verdrietRoep ik naar U: 'Waarom, O God?'Aan het eind van mijn kracht,Moe van het strijden, roep ik het uit:'U bent mijn enige houvast,Mijn enige zekerheid.O, trek mij op uit de put,Houd mij vast, houd mij vast.'U bent sterker dan mijn angsten En een schuilplaats in de nood.U bent bij mij als ik bang ben,Houdt mij vast tot in de dood.Steeds weer hoort U naar mijn klagen,Telkens raakt U liefde mij.Niemand die mij zo kan dragen,Daarom wil ik bij U zijn.O God, omarm mij,Ik kom heel dicht bij U.O God, genees mij,Houd mij heel dicht bij U.Niets kan mij scheiden van Uw liefde,Niemand mij roven uit Uw hand.Ik vind vervulling in Uw liefde,Heel dicht bij U.
Abonneren op:
Posts (Atom)
